آشنایی با روستای چاه انجیر (چانجره)

 

روستای چاه انجیر در استان فارس و در منطقه ماهور میلاتون واقع شده است. قدمت این روستا به بیش از صد سال تخمین زده شده است. در حدود سال 1344  هجری شمسی اولین مدرسه ابتدایی برای جمعیتی بالغ بر 20 خانوار دایر میشود. در این روستا به علت نبود آب و برق و امکانات بهداشتی اغلب مردم ، با روستاهای بزرگتری مانند میشان و بابا کلان در ارتباط بوده اند. اهالی این دهکده که شغل اکثر آنها دامداری و کشاورزی بود برای گذران زندگی از آب چشمه استفاده می کردند. در این منطقه به دلیل وجود درخت بزرگ انجیر در کنار چشمه ای با آب شیرین ، این مکان را چاه انجیر نامیدند که در زبان محلی به چانجره معروف است. مردمان این ده از طایفه ایل قشقایی و تیره آرخلو هستند.

اسامی برخی از کسانی که ساکن این روستا بودند و اکنون در قید حیات نیستند :

سپهدار فروتن (کدخدای محل) - نسرت قلی پور - لال احمد جباری - کاکاقلی حسینی - سرهنگ قلی پور - ببروان قلی پور - جهانگیر سواری - کاکاخان تیموری - اسماعیل ایازی - خداخواست ایازی - یدالله تیموری - خان احمد جباری - امان الله جباری - الماس محمدی - ابراهیم فروتن - مرادقلی نوروزی - بهرام کاظمی و...

اکنون فقط اسماعیل و خداخواست ایازی در قید حیات هستد و با خانوادهایشان در این مکان زندگی می کنند. امروز از این روستا چیزی جز خرابه و ویرانی باقی نمانده و اکثر اهالی آن به شهرها و روستاهای بزرگتر مهاجرت کرده اند.

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع می باشد 

 

نمایی از منازل متروکه این روستا

ساحل زیبای بندر ماهشهر